Zespól abstynencyjny

Walka z nałogiem alkoholowym nie jest prostym zadaniem. Nierzadko próby rezygnacji z wysokoprocentowych trunków prowadzą do pojawienia się zespołu abstynencyjnego, który daje o sobie znać już 1-2 dni po spożyciu ostatniej porcji alkoholu. U początkujących nałogowców ujawnia się łagodniejsza jego forma (tzw. zespół abstynencyjny niepowikłany), inni mający mniej szczęścia muszą zmierzyć się z postacią powikłaną.

Symptomy zespołu abstynencyjnego

Osoby będące w początkowej fazie uzależnienia w wyniku odstawienia alkoholu często borykają się z zaburzeniami snu, stwierdzają u siebie spadek nastroju, występuje u nich nadmierna pobudliwość układu nerwowego. Mogą pojawić się nudności, wymioty, rezygnacja z używki może prowadzić do bólów i zawrotów głowy, bywa też powodem wzrostu ciśnienia krwi oraz drżenia powiek i/lub rąk. Tego typu objawy utrzymują się przez 2-3 dni. Zdecydowanie groźniejsze są symptomy pojawiające się u osób starających się wyjść z przewlekłego alkoholizmu. W ich przypadku odstawienie używki może wywołać padaczkę alkoholową i delirium tremens (majaczenie drżenne).

Leczenie alkoholowych zespołów abstynencyjnych

Walkę z nałogiem najlepiej jest zacząć pod okiem specjalistów, np. z ośrodka Agnus w Poznaniu. Należy mieć świadomość, że przebieg zespołu abstynencyjnego u każdego jest inny, co ma wpływ na sposób postępowania z pacjentem. Osoby z zespołem abstynencyjnym niepowikłanym powinny pić dużo wody i odpoczywać. Z kolei pojawienie się padaczki alkoholowej wymaga interwencji lekarskiej. Hospitalizacja jest niezbędna w przypadku osób, u których pojawiło się majaczenie drżenne. Pacjenci z delirium tremens nierzadko wymagają leczenia psychiatrycznego. Należy podkreślić, że uporanie się z zespołem abstynencyjnym nie oznacza wyjścia z nałogu, aby było to możliwe, niezbędna jest specjalna terapia.